Laat je niets wijsmaken

Het verhaal

Onbekend

Rollen

Wim Kan
Corry Vonk
Jacco van Renesse
Sant Heijermans
Maya Bouma
Margriet de Groot
Annelies Bouma
Philippine Aeckerlin
Jenny Arean

Credits

Tekst: Wim Kan, Seth Gaaikema, Leo Akkermans, Gerton van Wageningen
Choreografie: Albert Mol
Decorontwerp: Lisette van Meeteren
Muziek: Gerton van Wageningen, Ru van Veen, Cor Lemaire
Uitvoering muziek: Ru van Veen

Premièredatum

Premièredatum: 30 juli 1959
Locatie: Stichting Kunstkring Diligentia, 's-Gravenhage

Foto's uit het programmaboekje

Recensies

„Laat je niets wijsmaken !” Wim Kan kraakt weer enige actuele noten

Wim Kan is weer even aangewipt in Rotterdam met zijn programma „Laat je niets wijsmaken!”, hetzelfde, dat jn de afgelopen winter wekenlang ineen meestal uitverkocht Lukyr is vertoond. Hetzelfde programma? Niet helemaal. Want Kan zou Kan niet zijn als hij zijn overrompelende conference de pauze niet op de maat der actualiteit had gesneden.

Weer zagen we zijn entrée maken, nu inde Rotterdamse Schouwburg, als de eindeloos telefonerende, ruziënde en heerlijk wauwelende brandwacht, die het zwaar aan de stok krijgt met de pianist Ru van Veen en zijn bewondering voor de fraaie zaal uit door te wijzen po de vogelplastieken aan de wanden: „jullie hebben daar de hele schrootaffaire aan de muur hangen!” ,De Rotterdammers zijn volgens Kan als hun straten: allemaal open, het Rotterdamse leidingwater deed hem denken aan de zoen vaneen hoofdverpleegster en op straat had hij Van den Bergh zien lopen met z’n vrind Jurgens „m’n handen jeukten gewoon”.

De controverse Luns—de Quay (Nieuw-Guinea) bleef ook niet onvermeld, Kan vreesde dat dit op een Loemoemba-Kasavoeboe situatie zou uitlopen, maar, zo stelde hij de aanwezigen gerust, „misschien neemt de UNO-Lever het wel over met een rode opdruk”. Over de „Karei Doorman” merkte Kan op, dat dit marineschip van de nieuwste snufjes is voorzien: „draadloze besturing vanuit Indonesië”.

Kan zong natuurlijk ook het beroemde Jan de Quay-lied, echter zonder pop. Het was allemaal uiterst vermakelijk, soms grandioos van flitsende humor en steeds verkwikkend als geestelijke hogeschool-acrobatiek. Wim Kan was gisteravond naar het leek nog meer op dreef dan anders, maar dat is misschien wel zijn grote geheim: men krijgt dat gevoel eigenlijk bij elk optreden van hem.

Ook het eerste gedeelte van het programma mocht er zijn. Het werd verzorgd door Corry Vonk (heel dwaas als mokkende „kamerlinde”), door de weergaloos behendige goochelaar Fred Kaps, die in meesterlijke stijl weer enkele onbegrijpelijke noviteiten presenteerde en dooreen groepje jongeren, waarbij enkele nieuwe gezichten waren op te merken. Sant Heijermans, die Maya Bouma’s plaats heeft ingenomen, leverde een bijzonder amusante bijdrage als de dappere tippelaarster, die de Zijpenberg beklimt en ook weer afdaalt, Jacco van Renesse droeg een paar liedjes heel bekwaam voor en in andere nummers kweten Annelies Bouma, Vicka Borg, Jenny Arean, Floryth Polak en Loeki Wïnk zich charmant èn kordaat van hun taak.

Laat u niets wijsmaken! Wie dit programma nog niet heeft gezien, reppe zich vanavond naar de Schouwburg. Het is voorlopig de laatste Kan-kans in Rotterdam.

Bron: Het Rotterdamsch parool, 08-09-1960